آغاجاری در گذر زمان ۲

آغاجاری در گذر زمان ۲ 

آغاجاری و ساکنین اولیه :

حدود سال 1300 و قبل از آن ، عشایر جهت کوچ 

 زمستانه ی خود

و فرار از سرما به این منطقه پناه می بردند .

 آنها از راه دامپروری امرار معاش می کردند و دائماً در حال کوچ بودند

در زندگی عشایری هر فرد خود و خانواده اش را متعلق به طایفه 

می داند و به آن افتخار می کند . عشایر در قالب ایلات و طوایف به

ییلاق و قشلاق می پردازند یا به عبارتی دیگر به دنبال آب و هوای

معتدل و چراگاه دائماً کوچ می کنند .


آغاجاری در آن زمان منطقه ای بکر و مناسب برای سکونت

عشایر بود .

منطقه ای ساکت و آرام .

آنها محصولاتی مانند کره، ماست، دوغ، پنیر، کشک، قره قروت،

سرشیر و گوشت همه و همه ی مایحتاج خود را در آنجا 

داشتند و کسی هم مزاحم انها نمی شد.آنها از استقلال اقتصادی

و عدم وابستگی به شهر داشتند .

عشایر حتی به لحاظ پوشش و لوازم خانه مثل فرش و گلیم و جاجیم 

و گبه نیز مستقل بوده و همه آنها را خودشان تهیه می کنند و خلاصه

زندگی خوبی داشتند و کسی هم مزاحم آنها نمی شد. آنها از راه

 دامپروری امرار معاش می کردند و دائماً در حال کوچ بودند

در زندگی عشایری هر فرد خود و خانواده اش را متعلق به طایفه 

می داند و به آن افتخار می کند . عشایر در قالب ایلات و طوایف به

ییلاق و قشلاق می پردازند یا به عبارتی دیگر به دنبال آب و هوای

معتدل و چراگاه دائماً کوچ می کنند .


آغاجاری در آن زمان منطقه ای بکر و مناسب برای سکونت

عشایر بود .

منطقه ای ساکت و آرام .

آنها محصولاتی مانند کره، ماست، دوغ، پنیر، کشک، قره قروت،

سرشیر و گوشت همه و همه ی مایحتاج خود را در آنجا 

داشتند و کسی هم مزاحم انها نمی شد.آنها از استقلال اقتصادی

و عدم وابستگی به شهر داشتند .

عشایر حتی به لحاظ پوشش و لوازم خانه مثل فرش و گلیم و جاجیم 

و گبه نیز مستقل بوده و همه آنها را خودشان تهیه می کنند و خلاصه

زندگی خوبی داشتند و کسی هم مزاحم آنها نمی شد.