فساد رژیم پهلوی قسمت دوم:
خانه های فساد و فحشا در زمان پهلوی
«پری بلنده» از خانم رییسهای بسیار ثروتمند قلعه
شهرنو بود. او زن لاغر و سبزهرویی بود که در خیابان
اول قلعه شهرنو دو خانه بسیار بزرگ داشت و با
مقامات بالای کشور صمیمیتی به هم رسانده و
حتی با آنها رفت و آمد میکرد.
یک اتومبیل شورولت (مدل ایمپالا) سفید رنگ داشت که هر روز صبح
رانندهاش او را به شهرنو میآورد و شبها هم پس از کار روزانه با
همین اتومبیل به خانهاش میرفت.
پری بلنده با اداره تشریفات نخست وزیری و وزارت امور خارجه همکاری
داشت و برای میهمانان خارجی که به دعوت رسمی شاه و یا نخست
وزیر و یا وزارت امور خارجه به ایران میآمدند بساط فساد میچید و
زنان و دخترانی را که در اختیار داشت به میهمانیهای دربار
و نخستوزیری و پارتیهای مربوط به رجال و سردمداران رژیم
میفرستاد.
در برابر ارائه این خدمات، پری بلنده و سایر سردستههای شهرنو
از حمایت مسئولین بلندپایه کشور و روسای شهربانی و ساواک
برخوردار بودند و هیچ کس جلودار آنها نبود و هر کاری که
میخواستند آزادانه انجام میدادند. دختران و زنانی که به
لطایفالحیل وارد شهرنو میکردند مدت زیادی دوام نمیآوردند
و به دلیل آنکه این بیچارگان از ساعات اولیه صبح تا نیمهشب
مورد سوءاستفاده جنسی قرار داشتند. دچار پیری زودرس
شده و اکثریت قریب به اتفاق آنها از
فرط تالمات روحی به
مواد مخدر (بیشتر استعمال هروئین) روی میآوردند و ظرف
مدت
کوتاهی چنان درب و داغان میشدند که زن بیست ساله،
چهل ساله به نظر میرسید.
به همین دلیل زنانی که وارد قلعه شهرنو میشدند، پس از یک سال یا حداکثر دو سال که فرسوده میشدند و دیگر قادر به جلب مشتری نبودند توسط سردستهها از خیابانهای شهرنو رانده شده و به کوچه پس کوچههای انتهای خیابان دوم که مأمن فواحش هروئینی و اکثرا آلوده به بیماریهای مقاربتی بود پناه میبردند.
سردستهها برای جایگزین کردن زنان رانده شده به زنان جدید نیاز داشتند و به همین دلیل دور تسلسل فساد ادامه مییافت و هر روز به طرق مختلف دختران و زنان جدیدی را وارد این محله نفرینشده میکردند. در خانههای بعضی از این سردستهها قلعه شهرنو نظیر پری بلنده، اشرف چهارچشم و شهلا آبادانی همیشه دختران و زنان کم سن و سال و جدید الورود حضور داشتند و هیچکس از این سردستهها سوال نمیکرد که شما این زنان را از کجا وارد قلعه کردهاید؟
گردانندگان قلعه پس از انقلاب دستگیر و روسای اصلی آن به حکم
دادگاه انقلاب، اعدام شدند.
پری بلنده ار طریق دادن آگهی در جراید کشور تعداد زیادی از دختران و زنان جویای کار را فریفته و از طریق پشت بام کاباره شکوفه نو (در خیابان سی متری) که مشرف به خیابان اول شهرنو بود و استفاده از راهپلههای خانههای واقع در شهرنو وارد این مجله فساد کرده است.
زنان بد کاره شاغل در این مراکز فساد ، برای این مواقع همیشه مشتی باجخور و چاقوکش در اطراف خود داشتند که این افراد امنیت منطقه و خانههای فساد را حفظ میکردند و حتی طرف مزاحم را در ملاء عام به قتل میرساندند و در هیمن محل دفن میکردند! که پس از تخریب محله جمشید جمجمههای انسان و اجساد زیادی از زیر خاک منطقه بیرون کشیده شد.
بسیاری از زنان بدکاره ، عاقبت خوشی نداشتند و پس از اینکه پا به سن پیری میگذاشتند دیگر از این کار طرد شده و به عنوان «ننه» در خانههای فساد «اسپند» دود میکردند و در پایان عمر کاسه گدایی به دست گرفته و زندگی را در پناه سکههایی میگذراندند که مردان هوسران از روی ترحم در کف دست آنها میانداختند.
شهرنو در زمان کودتای 28 مرداد 1332 هم نقش بسیار پررنگی در حواث سیاسی کشور داشت. شعبان بیمخ، گروهی از این زنان را اجیر کرد و آنها هم در همراهی با کودتاچیان و با سردادن شعارهای «زنده باد شاه» و «مرگ بر تودهای» و «مرگ بر مصدق» از جنوب شهر به خانه مصدق در انتهای خیابان فلسطین و سپس تا خیابان پاستور قشونکشی کردند.
رژیم شاه تلاش داشت تا خود را هر چه بیشتر به اروپا و آمریکا نزدیک کند و نشان دهد که ایران هم به انها نزدیک می شود ، بنا بر این بعد ها تشکیل مراکز فساد در تمام استان ها در دستور کار رژیم پهلوی قرار گرفت و این مراکز را در شهرهای بزرگ راه اندازی نمودند. مراکزی که دختران جوان را به بدنامی کشانده و هر چه بیشتر در لجنزار غرق می نمودند و در صورت مزاحمت هر کس برای این مراکز ، شهربانی با مزاحمان برخورد می کرد. سیاست شاه کشاندن این مراکز به تمام شهرهای کشور بود ولی با وقوع انقلاب اسلامی نتوانستند به اهداف خود برسند.