شکار میک های عراقی در امیدیه :

  

شکار میک های عراقی در امیدیه : 

(  به بهانه ی هفته ی دفاع مقدس  ۹۲ )

گروه پدافند هوایی جنوب (امیدیه) در یکی از روزهای سرد

زمستان آماده پذیرایی از هواپیماهای دشمن بود . از ابتدای

 صبح نزول باران های شدید سیل آسا آغاز شده بود، همه

 جا را آب فرا گرفته بود. با بارش باران در این مناطق ابتدا زمین

منطقه از آب اشباع شده و سپس سطح آب بالا آمده و

سرتاسر منطقه را فرا  

می گرفت و فقط تاسیسات و نقاط مرتفع زمین همچون جزایری کوچک

سر از آب بیرون می آوردند. در این میان یکی از مواضع پدافندی امیدیه ،

منطقه بهره برداری نفتی مارون 2 بود که یکی از نقاط حساس و

 مفرهای نفوذ جنگنده های عراقی بود.

 آب همه جا را فرا گرفته بود
آب همه چیز از جمله موضع پدافندی را در میان فرا گرفته بود و جنگ افزارها نیز از موقعیت خوبی برخوردار نبودند. با سعی و تلاش فراوان و آن چه از توانایی در وجود پرسنل غیور این رینگ بود، همگی به سر و سامان دادن منطقه می پرداختند و در این میان پرسنل از امکانات شرکت نفت، گروه پدافند هوایی و نیز قرارگاه عملیاتی نیروی هوایی در منطقه یعنی قرارگاه "رعد" نیز برخوردار بودند. به این ترتیب آنها توانستند جنگ افزارهای ضد هوایی خود را به نحو مناسبی استقرار دهند. نوبت رسیدگی به وضعیت رادار و جنگ افزارها بود که پس از بررسی به این نتیجه رسیدند که اشکالی جزئی در سیستم رادار وجود دارد ولی آن چه مسلم بود آنها می توانستند با توجیه پرسنل از آن بهره صددرصد عملیاتی را ببرند. پی گیری های لازم برای رفع این نقیصه به عمل آمد. در ابتدای کار هماهنگی لازم بین رادار هدف گیری و جنگ افزارهای مربوطه دچار اشکال بود. لذا پس از بررسی امکانات موجود و بهره برداری از تجربیات، توپ های ضد هوایی را با رادار هماهنگ نموده و توان درگیری با هواپیمای دشمن را به وجود آوردند.

درانتظار دشمن
با آمادگی کامل در انتظار دشمن بودند. تمامی پرسنل صادقانه تلاش می کردند. روزها همچنان از پی هم می گذشت تا این که در بیست و دوم دی ماه سال 1365 حدود ساعت سه بعد از ظهر منطقه از آرامشی نه چندان پایدار بیرون آمد و وضعیت قرمز اعلام شد. یکایک افراد درمحل های خویش مستقر شدند، فرمانده نیز در اطاق رادار اوضاع را کنترل می نمود. نا گهان دو فروند از هواپیماهای دشمن بر روی صفحه رادار نمایان شدند . لحظات حساسی بود ، همه پرسنل آماده دفاع از میهن و حفظ تجهیزات و افراد بودند .

اولین هواپیمای دشمن هدف قرار گرفت
هواپیما لحظه به لحظه نزدیک تر می شد و گروه پدافند برای رزمی بی امان آماده می شدند. همه هوش و حواس فرمانده به صفحه رادار و تلویزیون بود. آن قدر صبر کرد تا هواپیماها در تیررس جنگ افزارها قرار گرفتند. در فاصله هشت کیلومتری رادار بر روی اولین هواپیما قفل شده بود و اتش شروع شد . در اولین رگبار هواپیما آتش گرفت. سوختن هواپیما در تلویزیون به خوبی دیده می شد . فرمانده برای اطمینان بیشتر یک رگبار دیگر هم نثارش کرد. به سراغ هواپیمای دوم رفت .

هواپیمای دوم نیز هدف قرار گرفت
رادار و تلویزیون روی هواپیمای دوم قفل شده بود و آتش کوبنده توپ ها بر روی آن گشوده بود . پرسنل قهرمان با دقت فروان مراقب حرکات هوایپمای دوم بودند و رگبارها را پی در پی نثارش می کردند . تلویزیون به خوبی حرکات هواپیما را نشان می داد. ناگاه اتفاق عجیبی افتاد. بخش هایی از سکان عمودی هواپیما بر اثر شلیک پی در پی از جا کنده شد .هواپیما قادر به کنترل خود نبود و به سختی به راه خود ادامه می داد . تدریجاً حالت دورشونده نسبت به آنها گرفته بود. هواپیما از موضع آنها دور شد و پست فرماندهی خبر داد که پس از طی مسافتی سقوط کرده است. هواپیمای اول نیز در فاصله چهار کیلومتری آنها سقوط کرده بود و خلبان آن با استفاده از چتر خود را نجات داده در کنار لاشه سوخته و مچاله شده هواپیمایش فرود آمد. گروه امداد و نجات نیروی هوایی بلافاصله به محل اعزام شده بود یکی از پاهای خلبان صدمه دیده بود . انبوهی از مردم به تماشا آمده بودند. با تلاش بسیار، خلبان اسیر از میان انبوه جمعیت عبور داده شد و پس از آن به پایگاه هوایی انتقال یافت.
ابتدا باورشان نمی شد و لی حقیقت داشت. در سایه ایمان و توکل الهی توانستند دو فروند هواپیمای دشمن را که به قصد بمباران مرکز بهره برداری نفت به پرواز در آمده بودند به زیر بکشند و دشمن را به شکست کامل برسانند.

یاد حماسه آفرینان امیدیه و آغاجاری را گرامی می داریم.